مؤسسه‌ی‌انتشارات‌آگاه

این نمایشنامه درباره پسر جوانی است که روزی با ظاهری آشفته و غیرمعمول به شهر وارد می‌شود.
مردم در برخورد با وی متوجه می‌شوند که او توانایی سخن گفتن ندارد درنتیجه گروهی تصمیم می‌گیرند شیوه‌ی سخن گفتن و گفتگو را به وی آموزش دهند. این عمل که در ظاهر با هدف کمک کردن به کاسپار انجام شده است، بیش از پیش سبب آشفتگی او می‌شود.
بعدها کاسپار اعتراف می‌کند که ۱۷ سال در اتاقی تاریک و تنها زندگی می‌کرد و هیچ‌گاه با چیزی به نام واژه یا زبان آشنایی نداشته است.
هدف هاندکه از نوشتن این نمایشنامه بررسی اثر مثبت و منفی زبان بر اندیشه و شیوه‌ی سخن گفتن انسان‌ها است.