مؤسسه‌ی‌انتشارات‌آگاه

این رمان که به نوعی یادداشت‌های روزانه‌ی کوتوله‌ای به نام پیکولین در دربار یکی از پادشاهان قرون وسطی در ایتالیا است، با زاویه‌ی دید اول شخص روایت می‌شود.
پیکولین شیفته‌ی خشونت و جنگ است. او هر نوع عشق و شادی را دشمن می‌دارد و با تحسین مدام سیاهی و تباهی، رفتار خود را به شکلی توجیه می‌کند که گویی این خشونت‌دوستی، خواسته‌ای عمومی در جامعه است.
شاید بتوان گفت این شخصیت، نمادی برای تیرگی‌های درونی بشر است که در هر نوع خشونت و جنگ سر بر می‌آورد.