گراردو نیولی متولد ۶ دسامبر ۱۹۳۷ در رم خاورشناس و تاریخ ادیان‌شناس ایتالیایی است.
او از سال ۱۹۶۸ تا ۱۹۹۳ استاد کرسی ایرانشناسی دانشگاه شرق‌شناسی ناپل و سپس ریاست آن را به عهده داشت. او سپس به دانشگاه لا ساپینتزای رم منتقل و از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۸ استاد کرسی «تاریخ دین در ایران و آسیای مرکزی» شد. نیولی همچنین در سال ۱۹۷۹ به ریاست مؤسسه‌ی ایتالیایی مطالعات خاورمیانه و خاور دور منصوب گردید. او ریاست انجمن ایتالیایی تاریخ ادیان را از سال ۲۰۰۵ تا زمان فوت خویش به عهده داشت.
حوزه‌ی پژوهش‌های وی ادیان و زبان‌های باستانی ایران بود. وی در تأسیس انجمن ایرانشناسی اروپا نقش مهمی داشته‌است. از نیولی هشت کتاب و بیش از دویست مقاله منتشر شده‌است. او در سال ۲۰۱۲ میلادی در سن 75 سالگی درگذشت. از مهم‌ترین آثار او زمان و زادگاه زردشت است که در سال ۱۹۸۰ منتشر شد. کتاب دیگر نویسنده به زبان انگلیسی تحت عنوان آرمان ایران و دو کتاب دیگر نیولی زردشت در تاریخ و از زردشت تا مانی که به فارسی ترجمه شده‌اند.
نیولی در دهه‌ی ۹۰ میلادی ناپل را رها کرد و به دانشگاه رم آمد و در آنجا کرسی استادی در رشته‌ی تاریخ ادیان ایرانی و آسیای میانه را بر عهده گرفت. مطالعات نیولی به‌طور عمده بر ایران و تاریخ ادیان مختلف در پیش از اسلام متمرکز بود.
یکی از کارهای کلیدی و مهم نیولی مطالعه در خصوص مفهوم یا ایده ایران بود. کتاب مشهورش به نام The Idea of Iran An essay on its origin به تفصیل به این موضوع می‌پردازد که نام و مفهوم ایران از چه زمان و چگونه شکل گرفت و وارد تاریخ شد.
