دربارهی کتاب
ساعت هشت شب، فرودگاه بالتيمور تقريباً خالي بود. در راهروهاي عريض خاکستريرنگ پرنده پر نميزد، غرفههاي مطبوعات تاريک، و کافهها بسته بودند. اکثر دروازههاي ورودي هم مسافران آخرين پروازها را تحويل داده بودند. صفحات اطلاعات پرواز خاموش بود و رديف صندليهاي پلاستيکي سالنهاي انتظار خالي و وهمبرانگيز بود.