درباره‌ی کتاب
تعامل و مشارکت لازمه زندگي اجتماعي است و حيات بشري جز در سايه روابط، دادوستدها و کنشهاي متقابل اجتماعي‌دوام نمي‌يابد. کتابخانه‌ها و مراکز اطلاعرساني به عنوان سازمان‌هايي زنده و پويا از اين قاعده مستثنا نيستند و براي حضور در عرصه رقابتي دانش ناگزيرند با تعاملها و روابط خود علايق مشترکي شناسايي کنند و روابطي پي بگيرند تا بتوانند در سايه همکاري و تشريک مساعي، آنها را به فرصت‌هايي براي رشد و بالندگي مبدّل سازند. بديهي است تنوع و ژرف‌گرايي دانش بشري از يک‌سو، و اعتبارات مالي محدود، کمبود فضاي فيزيکي، و افزايش روزافزون بهاي منابع اطلاعاتي از سوي ديگر، رؤياي سنتي تمرکز و انباشتگي اطلاعات در مکاني واحد را از تفکر اجتماعي حذف کرده و سياست مراکز اطلاعرساني را از «مالکيت بر منابع» به «دسترسي به منابع اطلاعاتي» تغيير داده است. در اين ميان، همکاري بين کتابخانه‌ها و مراکز اطلاعرساني به همراه بهره‌گيري از فناوري‌هاي نوين، يکي از مهم‌ترين شيوه‌هاي تحقق اين سياست است.
