دربارهی کتاب
* چرا سردرد ما پس از خوردن آسپيرين يک سنتي باقي ميماند ولي بعد از خوردن آسپيرين 50سنتي از بين ميرود؟
* چرا وقتي معدهمان ديگر جا ندارد، باز هم سراغ بوفهي مجاني ميرويم؟
* چرا بابت يک فنجان قهوه 15/4 دلار ميدهيم درحاليکه تا همين چند سال پيش بابت آن کمتر از يک دلار ميپرداختيم؟
وقتي زمان تصميمگيري در زندگيمان ميرسد، فکر ميکنيم کنترل اوضاع در دستمان است. فکر ميکنيم انتخابهايي هوشمندانه و خردمندانه انجام ميدهيم. ولي آيا به راستي چنين است؟
دن آريلي، اقتصاددان رفتاري با يک سري آزمايشهاي روشنگرانه و اغلب شگفتانگيز بر اين تصور عمومي که ما اصولاً به شيوههاي خردمندانه عمل ميکنيم، خط بطلان ميکشد. آريلي با در هم آميختن تجربهي روزمره و پژوهشهاي تحولبرانگيز، نشان ميدهد که چگونه توقعات، عواطف، هنجارهاي اجتماعي، و ديگر نيروهاي نامريي و گويي نامنطقي، توانايي تعقل ما را به بيراهه ميکشاند.
آريلي پي برده که نه تنها ما همه روزه اشتباهات سادهي تعجبآوري انجام ميدهيم، بلکه دوباره همان نوع اشتباهات را تکرار ميکنيم. ما دائماً اضافه ميپردازيم، دستکم ميگيريم و پشتگوش مياندازيم. ما قادر نيستيم که اثرات ژرف عواطفمان را برآنچه که ميخواهيم درک کنيم و براي آنچه که داريم ارزش اضافي قايل ميشويم. اما اين رفتارهاي گمراهکننده نه تصادفياند نه بيمفهوم. آنها اسلوبمندند و قابل پيشبيني- و ما را بهطور پيشبينيپذيري نابخرد ميسازند.
از نوشيدن قهوه تا کمکردن وزن، از خريدن ماشين تا برگزيدن شريک زندگي، آريلي چگونگي در هم شکستن اين الگوهاي اسلوبمند انديشه را براي گرفتن تصميمهاي بهتر تشريح ميکند. نابخرديهاي پيشبينيپذير شيوهي بر همکنش ما با جهان دگرگون خواهد ساخت- يک تصميم کوچک در هر زمان.