درباره کتاب مارسل دوشان (هم‌صحبتي در عصر) اثر كالوين تامكينز با ترجمه ی پيمان غلامي:

برهم‌کنش تماشاگر اثر را مي‌سازد. بدون اين برهم‌کنش، نقاشي در زيرشيرواني محو مي‌شود، اثر هنري وجود واقعي نخواهد داشت. نقاشي همواره به دو قطب متکي ا‌ست، تماشاگر و سازنده، و جرقه‌ي برآمده از اين کنشِ دوقطبي به چيزي منجر مي‌شود، مثل الکتريسيته. نگوييد هنرمند متفکري بزرگ ا‌ست چون او توليدش مي‌کند. هرگز چيزي بدتر از هنرمند به‌منزله‌ي يک مغز متفکر نديده‌ام. تا وقتي تماشاگر بگويد «شما چيزي حيرت‌آور توليد کرده‌ايد»، هنرمند هيچ چيز توليد نکرده. تماشاگر حرف آخر را درباره‌ي اثر مي‌زند. تماشاگر قدر هنرمند مهم است. اگر هيچ تماشاگري در کار نباشد هنري وجود ندارد، دارد؟ هنرمندي که به هنر خودش نگاه مي‌کند کافي نيست. او بايد يکي را داشته باشد که به اثرش نگاه کند. براي من تماشاگر تقريباً اهميت بيش‌تري از هنرمند دارد، چون نه فقط نگاه مي‌کند بلکه قضاوت هم مي‌کند. فکر مي‌کنم اين راهي براي ورود نقش بي‌اهميت هنر به جامعه است. اين بازي کوچکي بين تماشاگر و هنرمند است. تماشاگر بخشي از ساختن نقاشي‌ است، اما با صرف عمل نگاه‌کردن تأثيري اهريمني را هم اعمال مي‌کند.(بخشي از گفتگو)

این اثر توسط انتشارات  بان منتشر شده است و می توانید اين كتاب و ساير كتاب‌هاي زندگي‌نامه و خاطرات را از طریق خرید آنلاین از سایت فروش اینترنتی انتشارات آگاه سفارش دهید.