درباره‌ی کتاب
موضوع دانش هرمنوتيک در اصل، فهم متن کتاب مقدس نزد مومنان به آن است. با شکل‌گيري مسيحيت اين دانش به فهم مفاد کتاب مقدس اختصاص يافت و در عصر جديد بود که فهم هر متني خواه کتاب مقدس،خواه شعر فلان شاعر موضوع دانش هرمنوتيک واقع شد.
ديلتاي بحث خود را درباره هرمنوتيک با اشاره به مکتب‌هاي تفسيري پرگاموم، اسکندريه و انطاکيه آغاز مي‌کند. مهم‌ترين مباحث تفسيري عبارت است از تفسير دستوري، تفسير نفساني و تفسير تاريخي.
شهر پرگاموم در آسياي صغير داراي مکتب تفسيري بود که در آن اصل تفسير تمثيلي را از رواقيان اقتباس کرده بودند و به کار مي‌بردند. مکتب تفسيري انطاکيه از تفسير ادبي و دستوري پيروي مي‌کرد و مکتب اسکندريه بيشتر تابع تفسير تاريخي بود. رويکردهاي تاريخي، نفساني و دستوري مهم‌ترين رويکردهاي تفسيري در هرمنوتيک کلاسيک بودند.
بنابر گزارش ديلتاي،مهم‌ترين مفسراني که آراي آن‌ها در شکل‌گيري دانش هرمنوتيک تا زمان شلايرماخر موثر بوده است عبارتند از فلاسيوس، گلاسيوس، اريگن، باومگارتن، اراسموس، سوکينوس، گروينوس، کلريکوس، زملر، کپه، هاينه، کانت، هردر، فريدريش شلگل، شيلر و ويکو.
بخش عمده‌اي از اين اثر به دانش هرمنوتيک اختصاص يافته است و به همين دليل مي‌توان آن را نوعي فلسفه زبان يا زبان‌شناسي فلسفي دانست، زيرا دانش هرمنوتيک در پي فهم موضوعات و رفتارهاي انساني و به طور کلي فرهنگ است. فرهنگ نيز بر پايه زبان شکل گرفته است، زباني که واژه‌ها تنها يکي از روش‌هاي انتقال آن هستند،بنابراين مي‌توان هرمنوتيک را تلاشي براي رمزگشايي از زبان به عنوان پايه فرهنگ دانست.
بخش دوم اين کتاب به تبيين تفکر تاريخي از منظر ديلتاي اختصاص دارد. او در مقام صاحب‌نظر تاريخ معتقد به تفکر تاريخي بود و باور داشت که علوم انساني(در مقابل علوم طبيعي) اصولا و اساسا ساختار تاريخي دارند. او در يک سوم پاياني اين اثر زمينه‌هاي شکل‌گيري تفکر تاريخي را به ويژه در آلمان بررسي کرده و به آراي چهره‌هايي مانند باکل، بورکهارت، شلوسر، موزر و بسياري ديگر از مورخاني که در شکل‌گيري تفکر تاريخي در جهان آلماني دست داشته‌اند پرداخته است.
مجموعه آثار ديلتاي شامل شش جلد از نوشته‌هاي اصلي ديلتاي است که سرتاسر گستره فلسفه او را نشان مي‌دهد. اين اثر نه تنها منبعي براي تحقيق در تاريخ و نظريه علوم انساني محسوب مي‌شود، بلکه براي تحقيق در زمينه درک فلسفي ديلتاي از تاريخ، زندگي و جهان‌بيني‌ها فراهم مي‌آورد. نوشته‌هاي اصلي او در حوزه‌هاي روانشناسي، زيبايي‌شناسي، اخلاق و تعليم و تربيت در کنار برخي رساله‌هاي تاريخي و نقدهاي ادبي او در اين مجلدات مندرج است.
