حسین منزوی از بزرگ‌ترین غزل‌سرایان معاصر بود که موسیقی را هم خوب می‌شناخت، منزوی خط و صدای خوبی هم داشت.

درس در دانشکده‌ی ادبیات تهران را هرگز تمام نکرد و جامعه‌شناسی را هم نیمه‌کاره رها کرد.

هیچ‌گاه کار دولتی نداشت و از راه انتشار آثارش روزگار می‌گذراند.

منزوی شاعری است که درباره‌اش حرف نمی‌زنند و خود نیز چون شعرش در عزلت بی‌مهری و تنگ‌چشمی دور از آنچه سزاوارش بود و هست گرفتار ماند.

حسین منزوی غریبانه زیست و غریبانه چشم از جهان فروبست و بدخواهان با توطئه‌ی سکوت نقش او و آثارش را در ادبیات معاصر نادیده انگاشتند.

منزوی در یکم مهر ۱۳۲۵ متولد شد و در ۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۳ پس از مدت‌ها تحمل رنج بیماری حیات را بدرود گفت.